JA, IK WIL niet(s) meer – Ontboezemingen

Nijmegen,, 29 september 2008

Burgemeester Thom de Graaf neemt boek trouwambtenaar in ontvangst

Burgemeester Thom de Graaf van Nijmegen zal op woensdag 1 oktober om 11.30 uur het boek ‘Ja, ik wil niet(s) meer. Ontboezemingen van een Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand in de oudste stad van Nederland’ van Jan van Otterloo in ontvangst nemen.

Op veelal humoristische wijze beschrijft Van Otterloo het lief en leed in en rond de trouwzaal van ons stadhuis. Hij is nu nu 15 jaar Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand bij de Gemeente Nijmegen. In die tijd heeft hij zo’n vierduizend mensen in de echt verbonden. Vanaf het begin zijn de meest leuke en droevige momenten in de computer bewaard gebleven. Dat heeft nu geleid tot een boekje vol leuke, verdrietige en spannende momenten, vol van spanningen tussen mensen onderling, spanningen die de bloeddruk behoorlijk kunnen verhogen en een mooie feestdag kunnen verzieken.

Passage uit de bundel:

…… totdat er beneden nogal wat beroering ontstond en de chauffeur van de Burgermeester naar boven kwam met de mededeling: Jan, er is beneden in de Schepenhal een vechtpartij aan de gang tussen je bruiloftsgasten.
Ik naar beneden waar de gastvrouw me aankeek met een blik van: ik kan me nog net inhouden dus zeg niets want anders plof ik.
Wat was er gebeurd?
Bij binnenkomst van het bruidspaar in de Schepenhal bleek dat bewuste zus (200 pond schoon aan de haak) met echtgenoot en nog een paar mensen, zich al opgesteld hadden. Daarop verzocht de bruidegom haar, zich nog maar net in toom houdende, om binnen drie tellen te vertrekken, zoniet, dan … 1 – 2 – 3 … zus stond er nog en nog wel met een mond die in verhouding was met haar postuur zeg maar. De bruidegom kreeg kennelijk een waas voor de ogen en haalde een paar keer uit met even zoveel rake klappen. Hierop stuiterde zus op de grond en kwam tussen de banken en een staande lamp tot stilstand.
Heel even kon zij zich bewegen want in een mum van tijd lag er een hele groep boven en om haar heen en werd het één vechtende kluwen. Dit alles gade geslagen door onze kersverse nieuwe Burgermeester, die net de trap afdaalde. In elk geval worstelde de bruidegom zich uit het kluwen met in de houtgreep zijn zus die hij, met inspanning, maar zonder pardon, verplaatste naar het bordes en haar daar de trappen afdonderde. Zelf sprong hij met een zwaai, waar menig atleet jaloers op zou zijn, over het bordeshek, waarop alles op het trottoir voor het Stadhuis verder ging, maar nu met veel, veel, veel meer publiek……